کار تیمی
اغلب افرادمعتقدند که انجام کارها به صورت تیمی بسیار سخت و پیچیده است. بنابراین، صرف نظر از این که چقدر یک فرد به تنهایی باید زمان صرف کند و اینکه ایده ها، افکار و تصمیمات یک فرد به تنهایی تا چه میزان می تواند به پیشبرد یک پروژه یا وظیفه کمک کند، افراد ترجیح می دهند تا جایی که ممکن است به تنهایی کارها را انجام دهند. با این حال، شاید منطقی تر این باشد که با دیدی بهتر به کارهای تیمی نگاه کنیم و به دنبال راه هایی باشیم تا کیفیت آن را ارتقاء بخشیم.
ترکیب درست استعداد، ویژگی های شخصیتی، ساختار و مربیگری، عواملی هستند که برای ساخت یک تیم موفق به آنها نیاز داریم.
استعداد و ویژگی های شخصیتی:
واضح است بدون وجود افرادی که استعدادی متناسب با کار ما را داشته باشند، هرگز به گروه موفقی دست نخواهیم یافت. همیشه باید سطحی از عدم توافق در بین اعضا وجود داشته باشد. و از افراد با استعدادهای متفاوت استفاده شود.
ساختار روابط:
از طرف دیگر، همیشه باید به سرپرست یا رهبر هر گروه به اندازه کافی فرصت داده شود تا بتواند روابط بین گروهی را ایجاد نماید و دخالت مدیران سازمان در این مرحله نتایج مثبتی را به بار نخواهد آورد. برای اینکه افراد بتوانند نظرات مخالف و یا پیشنهادات خود را بیان نمایند، نیاز دارند تا به درجه ای از اعتماد بین فردی دست بیابند و بدانند که اعضای گروه از آنها حمایت می کنند، که نیازمند صرف زمان است. در نتیجه، مدیران باید به تیم ها زمان کافی بدهند تا روابط درونی خود را بسازند و رشد نمایند.
مربیگری:
باز هم نمی توان انتظار داشت که با گرد هم آوردن افراد با توانایی مناسب و حتی شکل گیری ساختار گروه، به عملکرد مورد نظر دست خواهیم یافت. در حقیقت، تفاوت های فردی ایجاب می نماید تا با هر فرد گروه، بصورت جداگانه در باره کار و نحوه انجام آن صحبت شود و راهنمایی ها و انگیزه های مورد نیاز به تک تک افراد داده شود. شاید بتوان گفت که این مسئله مهمترین بخش از کار تیمی است. یعنی برگزاری جلساتی خصوصی با اعضا، چرا که جلسات برگزار شده در اتاق های کنفرانس به میزان کافی نمی توانند برای افراد مشخص نمایند که چه چیزی از آنها انتظار می رود و چرا باید به روش خاص مورد نظر عمل نمایند. بنابراین افراد باید تفاوت بین کار کردن و کار تیمی انجام دادن را درک نمایند.
