همین گستردگی و گوناگونی سبب شده تا ۲۰۰ رشته صنایع دستی در خوزستان وجود داشته باشد که ۵۰ رشته، بومی استان است. به همین خاطر ضرورت دارد.متولیان فرهنگی در استان، فضایی را به معرفی انواع مختلف صنایع دستی اختصاص دهند و موزهای راهاندازی نمايند
مسئول تهیه پرونده ثبت بهون بافی با اشاره به ضرورت توجه به صنایع دستی و هنرمندان این رشته گفت: بسیاری از صنعتگران استان خوزستان در شرایط بسیار دشواری زندگی میکنند و مسئولان اداره کل میراث فرهنگی استان، توجه چندانی به این افراد ندارند حتی آنچنان که باید و شاید به حفظ و معرفی رشتههای گوناگون صنایع دستی در استان توجه نمیکنند برای مثال چند سال پیش، مرکزی با عنوان «خانه صنایع دستی» در برخی استانها شکل گرفت تا هنرمندان در آن به تولید زنده صنایع دستی و همچنین فروش آن بپردازند. یکی از این مراکز در
اهواز شکل گرفت اما چند روز مانده به روز جهانی صنایع دستی، معاون صنایع دستی استان خوزستان از تعطیلی این مرکز خبر داد.
نزدیک به یک سال از ساخت این بازارچه در اهواز میگذرد اما هنوز از افتتاح و راهاندازی آن خبری نیست. نه مدیران به فکر رونق و گسترش صنایع دستی هستند و نه درخود هنرمندان انگیزه و رغبتی باقی مانده است.
این پژوهشگر هنرهای سنتی، شناسایی را نخستین گام برای ثبت و نگهداری صنایع دستی و گسترش آن برشمرد و ادامه داد:ابتدا باید سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به شناسایی رشتههای مختلف صنایع دستی بپزیردچراکه این عدم شناخت موجب منسوخ شدن بسیاری از رشتهها گردیده است. برای مثال سفال گری در آبادان در حال از بین رفتن است و تعداد کمی از افراد و حتی علاقهمندان به صنایع دستی میدانند که در آبادان، گونهای سفالگری رواج داشته است.